SESJA PLENARNA 9:15 - 10:45

Standardy ochrony dzieci w obliczu kryzysu humanitarnego

  • Nieszczelne granice. Co wojna w Ukrainie pokazała praktykom ochrony dzieci? - Anna Krawczak, FDDS

Wystąpienie będzie dotyczyło działań Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę w związku z kryzysem humanitarnym wywołanym wojną w Ukrainie. Przedstawione zostaną założenia „Podstawowych zasad ochrony dzieci przed krzywdzeniem w sytuacji kryzysu humanitarnego”. Prelegentka zastanowi się także nad możliwością zobaczenia w kryzysie humanitarnym papierka lakmusowego krajowych polityk związanych z ochroną dzieci: co sytuacja wojny w Ukrainie i konieczność zapewnienia ochrony dzieciom bez opieki pokazały polskiemu społeczeństwu, systemowi pieczy zastępczej, praktykom i teoretykom związanym z obszarem praw dziecka, politykom? Jakie niespójności ujawniły, ale również: jakie zasoby i mocne strony?

Anna Krawczak – specjalistka ds. standardów ochrony dzieci Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę, współzałożycielka Interdyscyplinarnego Zespołu Badań nad Dzieciństwem przy Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UW, doktorantka Instytutu Kultury Polskiej. 

  • Działania UNICEFU w Polsce w zakresie ochrony dzieci-uchodźców - Milena Harizanova, UNICEF

Milena Harizanova - specjalistka ds. ochrony dzieci i koordynatorka programów międzynarodowych. Od ponad 20 lat pracuje w różnych obszarach dotyczących ochrony praw dzieci – przemoc wobec dzieci i budowanie systemu ochrony dzieci, opieka zastępcza, pomoc społeczna, deinstytucjonalizacja i dostęp do wymiaru sprawiedliwości. Brała udział w tworzeniu i wdrażaniu reform i programów transformacji społecznej w wielu krajach. Pracowała m.in. w Bułgarii, Gruzji, Liberii oraz na krótkoterminowych misjach w Grecji, Armenii, Peru i Ukrainie. 

  • Czego nauczył nas kryzys humanitarny związany z wojną w Ukrainie? - Agnieszka Deja, Fundacja Bank Żywności SOS w Warszawie

Agnieszka Deja - socjolożka, od 20 lat związana z sektorem pozarządowym. Posiada doświadczenie w zakresie doradztwa i rzecznictwa praw osób z niepełnosprawnościami. Współuczestniczyła w wypracowywaniu modelu organizowania społeczności lokalnej. Od ponad 7 lat związana z sektorem ekonomii społecznej, w tym szczególnie spółdzielczości socjalnej. Członkini Zarządu Fundacji Bank Żywności SOS w Warszawie. Od 25 lutego 2022 r. spędziła ponad 40 dni na jednym z warszawskich dworców udzielając informacji i wsparcia osobom uciekającym z Ukrainy przed wojną.

SESJA RÓWNOLEGŁA 11:00 - 12:30

Psychologiczne, społeczne, rozwojowe i fizjologiczne uwarunkowania zaburzeń i trudności związanych z jedzeniem i karmieniem

  • Anoreksja niemowlęca jako postać zaburzeń karmienia - dr Małgorzata Cichecka-Wilk, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Anoreksja niemowlęca jest jedną z postaci zaburzeń zachowań związanych z karmieniem. Grupa tych zaburzeń dotyczy zazwyczaj niemowląt i małych dzieci, które przyjmują pokarm w jakimś stopniu i w pewien sposób odbiegający od normy. Ich podstawową cechą jest trudność w ustaleniu regularnego wzorca odżywiania. Co oznacza, że niemowlę nie reguluje swojego rytmu odżywiania zgodnie z fizjologicznym odczuciem głodu lub sytości. W przypadku anoreksji niemowlęcej charakterystycznym objawem jest utrwalona niechęć przyjmowania pokarmu. Chore niemowlę nie sygnalizuje głodu i nie jest zainteresowane jedzeniem. Co prowadzi do niedoboru wzrostu/masy ciała i innych negatywnych konsekwencji dla rozwoju i zdrowia dziecka.  Rozpoznanie anoreksji niemowlęcej wyklucza przeżycia traumatyczne lub chorobę fizyczną, mogące lepiej wyjaśniać reakcje niemowlęcia. Przyczyn jej występowania upatruje się przede wszystkim w czynnikach psychicznych, związanych z dysfunkcjonalnymi interakcjami w systemie rodzinnym. Chociaż coraz większa liczba badań wskazuje też na dużą rolę czynników biologicznych w jej etiologii. Uważa się przede wszystkim, że ma ona bardzo silny komponent genetyczny. Anoreksja niemowlęca jest chorobą potencjalnie uleczalną, pod warunkiem jej rozpoznania i podjęcia odpowiednich oddziaływań leczących. Polegają one na psychoterapii oraz wprowadzeniu schematów zjadania posiłków. Ich niepodjęcie może skutkować utrwaleniem objawów i konsekwencjami. zagrażającymi zdrowiu, a w skrajnych przypadkach nawet życiu dziecka.

Dr Małgorzata Cichecka-Wilk – z wykształcenia jest psychologiem. Od wielu lat zatrudniona na UAM w Poznaniu jako pracownik naukowo-dydaktyczny. Jej zainteresowania zawodowe skupiają się głównie na zjawiskach patologii dzieci i młodzieży. Jako nauczyciel akademicki posiada bogate doświadczenie dydaktyczne. Uczy przedmiotów psychologicznych, m.in.: psychologii rozwoju człowieka, psychologii klinicznej, psychopatologii, psychologii społecznej oraz ogólnej. Jej wybrane publikacje: Pregoreksja − jadłowstręt psychiczny kobiet w ciąży, „Studia edukacyjne”, Poznań 2021, 62/2021; Charakterystyka zaburzenia i jego następstw w rozwoju psychosomatycznym u osób z zespołem Pradera-Williego, w: Zaburzenia okresu adolescencji, red. A. Cybal-Michalska, H. Kubiak, A. Gulczyńska, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2021; Jadłowstręt psychiczny jako przejaw tendencji autodestruktywnych w świetle wybranych koncepcji psychodynamicznych − w stronę promocji wiedzy wśród rodziców i opiekunów,  „Rocznik Pedagogiczny”, Poznań 2020, t. 43.

  • Responsywne karmienie - co najczęściej martwi rodzica? - Marta Baj-Lieder, Szkoła Terapii Karmienia Od Pestki Do Ogryzka (wystąpienie nie będzie dostępne do ponownego odtworzenia)

Responsywne karmienie to model karmienia, który pomaga przezwyciężać trudności z przyjmowaniem pokarmów u dzieci. Założenia modelu, chociaż na pozór wydają się proste, dla rodziców stanowią największe wyzwanie. Wystąpienie poruszy kwestie najczęstszych zmartwień rodzica w tym zakresie. W trakcie wykładu przedstawione zostaną również główne założenia modelu responsywnego karmienia i korzyści z nich płynące (dla dziecka i całej rodziny).

Marta Baj-Lieder − logopeda wczesnej interwencji, pedagog, terapeuta miofunkcjonalny, terapeuta integracji sensorycznej, terapeuta karmienia, terapeuta SOS Approach to Feeding. Instruktor masażu Shantala i międzynarodowy instruktor Metody Butejki i metody ETTHNO w podejściu Esther de Ru, instruktor Shantala Special Care. Wykładowca akademicki, autor licznych artykułów i książek dla dzieci, specjalistów i rodziców. Prowadzi Centrum Terapii Logop, współzałożyciel Szkoły Terapii Karmienia Od Pestki Do Ogryzka oraz Wydawnictwa Pestka i Ogryzek.

SESJA RÓWNOLEGŁA 11:00 - 12:30

Trauma rozwojowa i relacyjna w podejściu neurorozwojowym - dr n. med. Małgorzata Klecka, Ośrodek Fastryga w Świerklanach (wystąpienie nie będzie dostępne do ponownego odtworzenia)

U dzieci doświadczających wczesnej traumy dochodzi do dysregulacji osi przysadka-podwzgórze-nadnercza w postaci większej reaktywności lub ciągłego reagowania. Rozregulowane, nietypowo reagujące na bodźce niemowlęta i dzieci stanowią duże wyzwanie dla opiekunów, którzy nie rozumieją ich reakcji i nie potrafią się do nich odpowiednio dostroić, przez co mogą powodować kolejne traumy (o charakterze traumy relacyjnej), co nasila rozregulowanie dziecka. Autorka przedstawi mechanizmy i długofalowe skutki traumy rozwojowej, koncentrując się na obszarze rozwoju emocjonalnego i społecznego.

Dr n. med. Małgorzata Klecka – psycholog, psychoterapeuta, doktor nauk medycznych, specjalność psychiatria dziecięca. Jest trenerem, terapeutą (podejście zintegrowane: psychodynamiczne, terapia neurorozwoju i terapia traumy metodą Somatic Experiencing). Kieruje Pracownią Diagnostyki i Terapii Zaburzeń Rozwojowych oraz Ośrodkiem Fastryga w Świerklanach (dawniej w Lędzinach), który specjalizuje się w diagnostyce zaburzeń rozwojowych występujących u dzieci i młodzieży po doświadczeniu odrzucenia i traumy. Pracuje z rodzinami przeżywającymi trudności w opiece nad problemowymi dziećmi. Autorka programów edukacyjno-terapeutycznych dla rodziców i dzieci, w tym programu „Fastryga” – specyficznego systemu pomocy dla osób z FAS. Założycielka i Prezes Fundacji Fastryga. Autorka książki „FAScynujące dzieci” oraz innych wielu publikacji. Za swoją działalność została uhonorowana licznymi nagrodami, m. in. medalem „Za zasługi w ochronie zdrowia” (Medal Ministra Zdrowia), Społecznym Noblem Fundacji ASHOKA, Medalem Polsko-Szwajcarskiego Programu „Matka i Dziecko”, nagrodą Rzecznika Praw Dziecka.

SESJA RÓWNOLEGŁA 15:00 - 16:30

"Gdy wewnętrzny ból nie pozwala widzieć dziecka" - o doświadczeniach prowadzenia grup terapeutycznych dla matek z zaburzeniami depresyjnymi  - Joanna Fejfer-Szpytko, Aneta Grużewska, FDDS

Stawanie się matką to doświadczenie, które niesie za sobą zmiany na poziomie: biologicznym, psychologicznym i społecznym. To bardzo wymagający proces i może stać się dla kobiety źródłem specyficznego stresu. Obciążenie, brak wsparcia, trudne emocje mogą być przyczyną rozwoju rożnych zaburzeń emocjonalnych, w tym szczególnie depresji poporodowej. Konsekwencje tego typu zaburzenia dotyczą nie tylko zdrowia matki, ale też zdrowia dziecka, ich wzajemnych relacji w późniejszym życiu i funkcjonowania całej rodziny.

O swoich wieloletnich doświadczeniach z prowadzenia grup terapeutycznych dla mam z zaburzeniami depresyjnymi opowiedzą psycholożki kliniczne, psychoterapeutki FDDS − Aneta Grużewska i Joanna Fejfer-Szpytko. Podzielą się swoim sposobem myślenia i rozumienia tego specyficznego momentu w życiu kobiety, bo z tego podejścia  wynika ich sposób pracy. Przedstawią powtarzające się wątki i tematy, z którymi mierzą się uczestniczki grup, zaprezentują wyniki ewaluacji, dotyczące efektywności tego rodzaju wsparcia.

Joanna Fejfer-Szpytko – psycholog kliniczny, psychoterapeutka, absolwentka Wydziału Psychologii UAM w Poznaniu, Studium Terapii Rodzin Stowarzyszenia OPTA oraz Studium „Depresja w okresie okołoporodowym − praca terapeutyczna z kobietą i jej rodziną”. Jest certyfikowanym trenerem SAFE®, ukończyła szkolenie MBT Reflectice Parenting oraz Wprowadzenie do Programu Lighthouse P-MBT.  Pracując w Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę wspiera rodziców dzieci w różnym wieku. Szczególne zainteresowanie kieruje wobec matek z depresją w okresie okołoporodowym. Prowadzi dla nich grupy wspierające i terapeutyczne oraz terapię indywidualną.

Aneta Grużewska – psycholożka, psychoterapeutka, trenerka. Absolwentka Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, Studium Terapii Rodzin OPTA, Szkoły Trenerów Stowarzyszenia OPTA, Studium „Depresja w okresie okołoporodowym – praca terapeutyczna z kobietą i jej rodziną”. Odbyła staż kliniczny w Zakładzie Terapii Rodzin w Krakowie (Katedra Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego). Certyfikowana trenerka T.S.R Thomasa Gordona i programu SAFE Karla Brischa (Secure Attachment Family Education), posiada uprawnienia do prowadzenia grup metodą TZA-ART „Trening zastępowania agresji”, a także Wideotreningu Komunikacji. Ukończyła szkolenie z grupowej metody pracy terapeutycznej Lighthouse Parenting Programme based on MBT i Mentalization-Based Treatment: Reflective Parenting (MBT RP) prowadzone przez Anna Freud Center. Od kilkunastu lat związana z Fundacją Dajemy Dzieciom Siłę, gdzie pracuje jako psychoterapeutka osób dorosłych.

SESJA RÓWNOLEGŁA 15:00 - 16:30

Rodzice, ekrany, internet - a ryzyko krzywdzenia dziecka

  • Czy publikowanie wizerunku małego dziecka w internecie krzywdzi? - aktualne problemy prawne - Adriana Denys-Starzec, Szkoła Doktorska Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego

Celem wystąpienia jest przybliżenie problematyki rozpowszechniania wizerunku małego dziecka z perspektywy prawnej. Z jednej strony publikacja wizerunku małoletniego wkracza w jego poczucie autonomii oraz może prowadzić do naruszenia jego dóbr osobistych. Z drugiej strony, całkowite wyłączenie możliwości rozpowszechniania wizerunku dziecka byłoby sprzeczne z istotą władzy rodzicielskiej, a także prowadziłoby do legislacyjnego absurdu jako zakaz nieegzekwowalny. Podczas wystąpienia przedstawione zostaną zjawiska, takie jak sharenting, parental trolling, baby role play czy seksualizacja dzieci, które poprzez wykorzystanie wizerunku prowadzą do krzywdzenia małoletnich, ingerując w dobro dziecka. Analizie poddane zostaną również podstawy prawne publikacji wizerunku, a także zezwolenie na jego rozpowszechnianie, obowiązek wspólnego rozstrzygania o istotnych sprawach dziecka przez obojga rodziców oraz aktualne orzecznictwo odnoszące się do kwestii wizerunku dziecka.

Adriana Denys-Starzec – doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Społecznych, aplikantka adwokacka przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Warszawie, absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (summa cum laude). Autorka publikacji naukowych z zakresu prawa medycznego, autorskiego i cywilnego, ze szczególnym uwzględnieniem prawa do wizerunku. Prelegentka na wielu konferencjach o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym. Pracę doktorską przygotowuje na temat wizerunku dziecka.

  • Kiedy rodzic używa ekranów... Wpływ korzystania z urządzeń ekranowych na jakość relacji z dzieckiem oraz jego rozwój emocjonalno-poznawczy - Marta Wojtas, FDDS

To, w jaki sposób media są obecne w rodzinie i jaką rolę w niej odgrywają, ma ogromne znaczenie w kształtowaniu się więzi między jej członkami. Wpływa też na rozwój i funkcjonowanie najmłodszych, którzy uczą się świata poprzez kontakt z ważnymi dorosłymi. Dlatego rola rodzica w świecie pełnym urządzeń wymaga posiadania umiejętności dobrego rodzicielstwa cyfrowego. Dorośli odpowiadają za urządzenia cyfrowe w domu rodzinnym i sami z nich korzystają. Nie zawsze jednak dzieje się to z korzyścią dla dziecka. Co się dzieje z dzieckiem, gdy uwaga rodzica skoncentrowana jest na urządzeniu ekranowym? Jak korzystanie przez rodziców z urządzeń wpływa na rozwój najmłodszych? W jaki sposób kontakt z ekranami może wpływać na relację rodzic − dziecko? Celem prezentacji będzie odpowiedź na powyższe pytania w kontekście różnych badań oraz praktycznych doświadczeń pracy z dziećmi i rodzinami w Poradni Dziecko w Sieci.

Marta Wojtas – psycholożka, trenerka, absolwentka Uniwersytetu Łódzkiego i Studium Komunikacji Międzykulturowej Uniwersytetu w Tampere w Finlandii. Realizuje działania edukacyjne szkoląc profesjonalistów z Polski i zagranicy w zakresie ochrony dzieci przed zagrożeniami online. W Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę koordynuje prace Poradni Dziecko w Sieci, prowadzi konsultacje rodzicielskie wspierając dobre rodzicielstwo cyfrowe oraz grupy rozwojowe. Autorka artykułów poświęconych problematyce bezpieczeństwa dzieci i młodzieży w internecie oraz scenariuszy zajęć edukacyjnych. 

SESJA RÓWNOLEGŁA 16:45 - 18:15

„A piersią też go nakarmisz?” - czyli o tym, co słyszą i jak na to odpowiadają mężczyźni opiekujący się dziećmi

  • Co o roli ojca mówią mężczyźni zgłaszający się po pomoc do Centrum Dziecka i Rodziny? Refleksje z gabinetu i sali warsztatowej - Maciej Chodorek, FDDS

Wystąpienie skupi się na tym, jak do zmiany w postrzeganiu roli ojca odnoszą się sami ojcowie, zgłaszający się na psychoterapię indywidualną oraz warsztaty i grupy. Ponadto prelegent podzieli się obserwacjami, jak te zmiany wpłynęły na konieczność przeformułowania oferty skierowanej do ojców i zagadnienia poruszane podczas spotkań z nimi.

Maciej Chodorek – socjolog, psychoterapeuta, członek Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej.  Od 15 lat pracuje z młodzieżą oraz dorosłymi. W Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę pracuje z rodzicami dzieci w wieku 0-6 lat, szczególnie z ojcami. Szkoli profesjonalistów w tematyce związanej z rolą ojca. Jest współautorem licznych scenariuszy pracy grupowej.

  • Jak otoczenie (nie) wspiera młodych ojców - Kamil Janowicz, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Młodzi ojcowie mierzą się z rozmaitymi wyzwaniami. Jednym z nich jest poczucie braku wsparcia – zarówno instytucjonalnego, jak i nieformalnego (ze strony obcych ludzi, znajomych, rodziny, a nawet partnerki). Nierzadko towarzyszy temu poczucie bycia uważanym za „mniej ważnego rodzica” i doświadczenie bycia deprecjonowanym w podejmowanych wysiłkach rodzicielskich. W wystąpieniu zagadnienie to zostanie przedstawione z dwóch perspektyw. Po pierwsze, w świetle wyników badań naukowych dotyczących tego zjawiska. Po drugie, na bazie doświadczeń wypływających z pracy z ojcami (np. w grupach zabawowych i na warsztatach dla rodziców). Omówione zostaną możliwe konsekwencje braku wsparcia doświadczanego przez młodych ojców dla przebiegu ich wchodzenia w rolę rodzicielską oraz skuteczności realizowania tejże roli.

Kamil Janowicz – psycholog, doktorant na Wydziale Psychologii i Kognitywistyki UAM, nauczyciel akademicki, autor bloga popularnonaukowego Father_ing. Jest autorem licznych publikacji naukowych i popularnonaukowych z zakresu psychologii rozwoju człowieka, psychologii rodziny i psychologii narracyjnej. Doświadczenie zawodowe zdobywał m.in. prowadząc grupy zabawowe dla małych dzieci i ich rodziców (w tym grupy dedykowane stricte ojcom), warsztaty dla ojców i warsztaty rozwojowe dla młodych mężczyzn.

  • Jak zmienia się podejście do ojcostwa w ostatnich latach w Polsce? Wyniki najnowszych badań wśród ojców - Joanna Włodarczyk, FDDS

Co mówią ojcowie, którzy zdecydowali się na urlop rodzicielski? Jakie mają trudności? Z jakimi reakcjami się spotykają? Jak zmienia się podejście do ojcostwa w ostatnich latach w Polsce? W swoim wystąpieniu autorka przedstawi najnowsze wyniki badań wśród polskich ojców oraz wypowiedzi z wywiadów przeprowadzonych z ojcami, którzy poszli na urlop rodzicielski. 

Joanna Włodarczyk – socjolożka, badaczka, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2009 roku pracuje w Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę. Od 2011 roku jest koordynatorką Działu Badawczego FDDS. Członkini kolegium redakcyjnego czasopisma naukowego „Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka”. Zrealizowała wiele badań z obszaru przemocy wobec dzieci, dobrego rodzicielstwa, kontaktu dzieci i młodzieży ze szkodliwymi treściami w internecie. Autorka szeregu publikacji badawczych. Współprowadząca podcast „Wspólne dzieci = wspólne obowiązki”, współpracuje z Fundacją Share the Care.

SESJA RÓWNOLEGŁA 16:45 - 18:15

Profilaktyka krzywdzenia dzieci - jak budować rezyliencję małego dziecka?

  • Zawsze jest jakiś ciąg dalszy. Odkrywanie procesów resilience w przezwyciężaniu przeciwności losu przez dzieci - Anna Borucka, Krajowe Centrum Przeciwdziała Uzależnieniom (dawniej: Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii)

W wystąpieniu zostaną przedstawione kluczowe pojęcia związane z koncepcją resilience (podwyższony poziom ryzyka, pozytywna adaptacja, czynniki podatności, czynniki chroniące), która zrodziła się z obserwacji rozwoju dzieci i młodzieży wzrastających w niekorzystnych warunkach życiowych. Koncepcja ta, łącząc wiedzę z zakresu psychologii społecznej, rozwojowej, i zdrowia psychicznego, podejmuje próbę wyjaśnienia fenomenu dobrego funkcjonowania jednostki mimo niesprzyjających warunków życiowych, przeciwności losu lub traumatycznych zdarzeń. Na przykładzie trzech grup dzieci doświadczających poważnych przeciwności losu: przemocy w domu, nadużywania alkoholu przez rodziców i traumy wojennej, zostaną przedstawione wyniki badań poświęcone czynnikom i mechanizmom chroniącym, które mogą sprzyjać dobremu funkcjonowaniu dzieci. Procesy resilience są wynikiem interakcji jaka zachodzi między ekspozycją jednostki na zagrożenie a jednoczesnym działaniem różnych sił pozytywnych. Wynik tych interakcji nie jest jednak z góry przesądzony i zależy od splotu i siły oddziaływania wielu czynników, zawsze jednak jest jakiś ciąg dalszy.

Anna Borucka − psycholog, od ponad 30 lat zajmuje się profilaktyką zachowań ryzykownych dzieci i młodzieży. Autorka i współautorka szkolnych programów profilaktycznych oraz wielu publikacji naukowych i popularyzujących wiedzę na temat profilaktyki opartej na naukowych podstawach. W latach 1984-2013 pracowała w Pracowni Profilaktyki Młodzieżowej „Pro-M” w Zakładzie Psychologii i Promocji Zdrowia Psychicznego Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. Od 2016 roku pracuje w Dziale Profilaktyki i Edukacji Publicznej Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii, które po połączeniu z Państwową Agencją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych z początkiem roku 2022, przyjęło nazwę Krajowego Centrum Przeciwdziałania Uzależnieniom (KCPU). 

  • Między bliskością a separacją. Rola przywiązania w budowaniu rezyliencji u małych dzieci - dr Magdalena Stawicka, ZERO-PIĘĆ Fundacja na rzecz zdrowia psychicznego małych dzieci (wystąpienie nie będzie dostępne do ponownego odtworzenia)

Rezyliencja, omawiana szeroko w ostatnich latach w piśmiennictwie, rozumiana jest i wyjaśniana różnorako. Jednym z jej ujęć jest koncepcja odporności psychicznej Alana Sroufa, wskazująca na procesualny, rozwojowy charakter tej dyspozycji, ze szczególnym uwzględnieniem roli opiekuńczego środowiska w kształtowaniu jej u małych dzieci. W tym świetle, precyzyjne przyjrzenie się dynamice wczesnego przywiązania (zarówno w wymiarze bliskości i kontaktu, jak i autonomii i separacji) jako osi prezentacji, daje możliwość nie tylko zgłębiania procesów leżących u podłoża budowania zdolności regulacyjnych organizmu i co za tym idzie rezyliencji, ale także skłania do refleksji nad jej klinicznymi implikacjami, tak w odniesieniu do młodszych, jak i dorosłych klientów/pacjentów.

Dr Magdalena Stawicka – współzałożycielka, członkini zespołu Fundacji ZERO-PIĘĆ. Szkoliła się w zakresie psychoterapii psychodynamicznej, systemowej, psychoterapii diady rodzic − niemowlę. Posiada certyfikat uprawniający do oceny przywiązania wg Strange Situation oraz mentora programu SAFE K. Brischa, certyfikat terapeuty EMDR I i II stopień oraz NARM. Autorka książki ,,Autodestruktywność dziecięca w świetle teorii przywiązania”, artykułów dotyczących tematyki przywiązania, krzywdzenia, wspierania rodzin z małymi dziećmi.


ZOBACZ ABSTRAKTY WYSTĄPIEŃ I INFORMACJE O PRELEGENTACH DRUGIEGO DNIA KONFERENCJI >>

<< wróć